W tym poście opiszę różnice dotyczące pozycji stawów w jakich przykleja się elastyczny plaster. Zacznijmy wobec tego od techniki oklejania mającej na celu relaksację / zmniejszenie napięcia w nadmiernie napiętym mięśniu.
Kinesiology Taping stosuje technikę „mięśniową”. Polega ona na maksymalnym oddaleniu przyczepów mięśnia i następnie oklejeniu go. Co istotne, plaster nakleja się bez rozciągnięcia. Czyli mamy do czynienia z pewnego rodzaju schematem. Nie ważne jak bardzo mięsień jest napięty czy skrócony, zawsze staramy się maksymalnie oddalić jego przyczepy.
Z kolei Kinematic Taping proponuje ustawienie stawu w pozycji pierwszego oporu (1 op.). Czym zatem jest tzw. 1 op. i jak go szukać? Trzeba testować ruch u pacjenta. Aby to wytłumaczyć posłużę się przykładem aplikacji elastycznej na skórę w celu relaksacji nadmiernie napiętych tylnych mięśni uda. W tym wypadku układam pacjenta na brzuchu, zginam nogę w stawie kolanowym, wykonuję dodatkowo palpację na ścięgnach tylnych mięśni uda. Ze zgięcia w kolanie wykonuję biernie ruch w kierunku wyprostu. Przez pewien zakres ruchu nie wyczuwam, aby ścięgna się napinały, a związane jest to z początkowym zbliżeniem przyczepów. Jednak w pewnym momencie, gdy dalej prostuję nogę w kolanie pacjenta, mięśnie wydłużają się i zaczynają dawać wyraźny pierwszy opór czyli naszą wymaganą pozycję. Każdy mięsień ma inną pozycję pierwszego oporu i zawsze trzeba ją manualnie odnaleźć. Następnie w tej pozycji przykleja się plaster, w linii przebiegu mięśnia, rozciągnięty do 33%. Dodatkowym wzmocnieniem efektu plastrowania jest zadanie pacjentowi do wykonywania w domu ćwiczenia relaksującego oklejane mięśnie, zgodnie z zasadą 5T - stosowaną w Kinamatic Taping. Różnice są i to wyraźne!
